Nietsnut
Een nietsnut ben ik. Of nee, een mensch behept met Asperger en daardoor soms moeilijk in staat om tot actie te komen. Vandaag had ik zo’n dag, ondanks alle goede voornemens zoals ik beschreef in mijn blog van gisteravond.
Om zes uur vanmorgen zat ik in de huiskamer aan mijn eerste kopje thee, voorlopig nog niet in staat om helder na te denken. Bij het vijfde kopje thee – thee-ritueel bestaat uit drie kopjes, dus tel maar uit – had ik nog maar één boodschap voor mijzelf: ‘meid, je moet nog wat meer slaap gaan pakken’. Aldus geschiedde. Om 12 uur deed ik mijn ogen weer open. Wat frisser dan zes uren eerder, startte het thee-ritueel opnieuw.
Ontregeld
Hoewel wat beter uitgeslapen, was ik nu compleet ontregeld. Wat aanvoelde als negen uur ‘s morgens, was in werkelijkheid inmiddels twee uur in de middag. Gelukkig had ik alles voor het weekend al in huis gehaald, en hoefde de deur dus niet meer uit. Dat scheelt weer. Boodschappen op zaterdag behoeven nauwelijks toelichting. DRAMA!
Ondertussen
Geen idee of jullie dit weten, maar ik ben een ‘denker’. Niet per definitie een piekeraar, maar wel altijd en overal ergens over aan het nadenken. Natuurlijk heb ik wat af-gepiekerd, het afgelopen jaar. Maar daar gaat het nu eventjes niet over. Naast alle lopende plannen en acties die inmiddels zijn uitgezet, werk ik in mijn hoofd ook nog een paar zaken uit. Zo ben ik nog steeds bezig met een, vanaf de website te downloaden, reader fotografie met je smartphone. Daarnaast, werk ik twee workshops uit. Die ik ga geven. Mooie uitdaging op het vlak van sociale interactie. Maar ik wil dit en ga dit ook doen. De onderwerpen van de workshops laat ik nog even in het midden. Al te vaak zijn mensen met een idee van een ander er vandoor gegaan. Zodra ik het helemaal heb uitgewerkt, komt het ter zijner tijd op de website te staan.
Gelukkig heb ik één ding van mijn to-do-list wel kunnen realiseren: ik ben nog eventjes aan het schilderen geweest. Welk een heerlijkheid!
Doei!
Op de uitgelichte afbeelding (dat grote ding bovenaan), sta ik zelf. De foto is ook door mijzelf gemaakt. De foto in de tekst gaat over de drie p’s: poen, plezier en prestige. Iets wat ik steeds in mijn achterhoofd moet houden.
Weer een helder overzicht over je doen en laten.